کابوس‌های کال

ارزیابی ابعاد و نتایج جنگ تحمیلی دوازده روزه، نظر متخصصان خاص این حوزه در علوم اجتماعی، سیاسی و نظامی را می‌طلبد و چندان در حیطه‌ی صلاحیت ما شهروندان عادی نیست. اما چند نکته مثبت و منفی در مورد این جنگ وجود دارد که حاصل از مشاهدات شخصی خودم و همچنین به قدر توان دنبال کردن رسانه‌های غربی - عبری - عربی در روزهای اخیر است.

بخش اول. از جنگ:
۱_ما شروع کننده‌ی جنگ نبودیم، در میانه‌ی مذاکراتی بودیم که با حسن‌نیت در آن شرکت می‌کردیم اما طرف مقابل سوءنیت داشت. ما غافل‌گیر شدیم‌. اما تا حد قابل قبولی توانستیم خودمان را جمع کنیم و از شوک اولیه خارج شویم.

۲_به زیرساخت‌های اقتصادی ایران و زیرساخت‌های انرژی رژیم صهیونیستی آسیبی جدی وارد شد و اصلا همین افزایش قیمت نفت بود که جنگ را متوقف کرد.

۳_قدرت پدافندی ایران ضعیف‌تر از چیزی بود که در رسانه‌ها اعلام می‌شد و تقریباً همه‌ی طرفین درگیر از این میزان ضعف متعجب بودند. ما برای حراست از این سرزمین پهناور به تحول تکنولوژیک در پدافند هوایی‌ نیاز داریم، و باید در فاصله‌ی آتش‌بس تا شرارت احتمالی بعدی، این نقیصه را جبران کنیم.

۴_قدرت موشکی و پهپادی ایران هم در آن حدی نبود که تبلیغ می‌شد و با آن خودارضایی سیاسی می‌کردند.

۵_بالاخره ثابت شد که بستن تنگه هرمز و به آتش کشیدن منطقه‌ و این اراجیف، بیش از تئوری نظامی قابل اجرا، یک خیال‌بافی پای منقل است.

۶_به اذعان حتی رسانه‌‌های عبری، سامانه‌های دفاعی و پدافندی رژیم صهیونیستی (مجموعه‌ی «تاد»، «گنبد آهنین» و «فلاخن داوود» با هم) بسیار آسیب‌پذیرتر و قابل نفوذتر از آن چیزی بود که تبلیغ می‌شد.

بخش دوم: فراتر از جنگ.
۱_رژیم صهیونیستی قصد داشت نظام ما را سرنگون کند، و رژیمی دست‌نشانده بر ایران بگمارد. نتوانست. همچنین قصد داشت صنعت هسته‌ای و توان نظامی ما را نابود کند، که نتوانست. ما اکنون با اقتدار بیشتری بر سر میز مذاکره با قدرت‌های جهانی خواهیم نشست. آنها آخرین زورهای خودشان را به وسیله‌ی مزدوری زدند که برایشان Dirty Work را انجام می‌دهد، و نتوانستند!

۲_رژیم صهیونیستی به ما نشان داد که شبکه‌ی بسیار گسترده‌ای از جاسوس‌ها و نفوذی‌ها داشته است. این واقعاً هولناک بود که تعداد «هم‌وطن» فارسی‌زبان در همین کشور، پهپاد به هوا می‌فرستادند. رژیم صهیونیستی، به ما رخنه‌ها و حفره‌ها را به دردناک‌ترین شکل نشان داد. ما در دوره‌ی -ولو کوتاه- آتش‌بس فرصت پیدا و مجازات‌ کردن آمرین و عاملین و فاعلین را خواهیم داشت.

۳_جنگ، هزینه‌ی اقتصادی بسیاری بر دوش کشور می‌گذارد و اقتصاد ایران هم پس از دوازده سال تحریم و تحمل چندین سال تورم بالای چهل درصد و رشد اقتصادی‌ای که به طور میانگین صفر درصد بود، تاب جنگ طولانی مدت را نداشت. من فکر می‌کنم روزهای بد ما هنوز فرا نرسیده است و باید هرچه زودتر دست به اصلاحات اقتصادی اساسی زد. اگر دیر نشده باشد.

۴_رژیم صهیونیستی به ما نشان داد که چه ملت نجیب و عزیز و شجاع و مظلومی هستیم. ملتی که نظام حکمرانی با او خوب نبود اما او در هنگام مواجهه با دشمن به خاطر ایران در کنار نظام ایستاد. به‌ویژه نسل ما -که احمق‌اش می‌خواندند- که شاهکار بودند. این یک بحث جامعه‌شناختی بسیار مفصل می‌طلبد که به قید حیات، در آینده به قدر وسع از آن خواهم نوشت.

۵_ملت ما دل‌های بسیاری در جهان را ربوده و مطابق نظرسنجی‌ها محبوبیت ایران در ملت‌های عرب منطقه بسیار افزایش یافته است. چه اینکه تنها یک کشور در جهان بود و آن ایران بود و جز ایران نبود که جنایتکارانی چنین وقیح را به خاطر آنچه با مردم غزه کردند، تا حدی که توانست، مجازات کرد. اما این محبوبیت خطر یک فهم نادرست را هم دارد؛ آن‌ها از سرکوب‌ها و جنایت‌های درون ایران خبری ندارند. نمی‌دانند و نمی‌بینند.

۶_این جنگ ما نشان داد که بیشتر کشورهای همسایه‌ی ما چقدر نجیب و وفادارند و به آن کشورها نشان داد که پیشرفت منطقه بدون پیشرفت ایران نقش بر آب زدن است.

۷_ایران باید در دکترین هسته‌ای خود تجدیدنظر کند. به شخصه مخالف ساخت سلاح هسته‌ای بودم اما در این سال‌ها مدام از ما می‌پرسیدند که بمب را برای چه می‌خواهیم؟ الان یک پاسخ بسیار مشخص برای این پرسش هست: جلوگیری از تجاوزی قریب‌الوقوع.

۸_ما می‌توانیم از این به بعد از موضع بالا با سازمان بین‌المللی انرژی اتمی حرف بزنیم. آن‌ها اعتبار خودشان را به تمامی نزد ما از دست داده‌اند و از این پس باید در پروتکل‌های دیگری رفتار می‌کنند و البته به طور ویژه باید گروسی را از طرق قانونی تعقیب و این عصاره‌ی رذالت را حتی‌المقدور مجازات کنیم.

۹_رژیم صهیونیستی به ما نشان داد که این حکمرانی چقدر بد است. تصمیمات غیرمسئولانه و خائنانه‌ی دولت سابق ایران در بازگذاشتن مرزها تا چه حد مرگ‌بار و خیانت‌بار است. در این منطقه، با این نظام حکمرانی نمی‌توان ادامه داد. باید نه فقط یک بازنگری اساسی، که یک انقلاب در نظام حکمرانی به‌وقوع بپیوندد.

و در پایان، و فارغ از ابعاد این جنگ.
ایستاده کلاه از سر برمی‌داریم و با ارادت قلبی و قدرشناسی فراوان درود می‌فرستیم به روان پاک تک تک دانشمندان و فرماندهان و نظامیان دلاور و شهروندان مظلومی که در این تجاوز وحشیانه، جان و مال خود را فدای دفاع از ایران عزیز کردند. و قسم یاد می‌کنیم که پاسدار و حافظ خون پاک بر زمین ریخته‌شان باشیم.